Huilmoal veur mie

Heur lach is gevoarlijk, heur oog’n dai snied’n

Heur allerdoagse verhoal’n , dai loat’n die lied’n

De kop of de kont, nou woar hest heur toch bie

Ze speult as ain kind mor zij is ‘t huilmoal veur mie

ze verleidt die in laifde, ze nemt , geeft nait terug.

Ze vroagt wel die maining, mor ’t is zoas zij ‘t zugt

En zolang doe nait sputterst, pak ze alles van die

Joa ze jat as ain daif, mor zij is ‘t huilmoal veur mie

Oh, ze redt zuchzelf gout, loopt nait in zeuv’n geliek

Ze denk oaltied veuruut

Oh, ze geeft nooit iets weg, ze geeft nooit iets tou

Ze veraanderd gewoon heur geluud

Ze beloofd die de hemel en geleufst heur direct

Ze zoemt zacht heur laidjes, terwijl ze die stekt

Vuilst die gout en zo slecht en kist er nait bie

Tis dien aign schuld, want zij is ‘t huilmoal veur mie

Hmmmm

Oh, ze redt zuchzelf gout, loopt nait in zeuv’n geliek

Ze denk oaltied veuruut

Oh, ze geeft nooit iets weg, ze geeft nooit iets tou

Ze veraanderd gewoon heur geluud

Ze is sums zo laif en dan weer oafziedig

Ze dut wat ze wil, en doe vuilst die zo nietig

Ze is Zo aig’nwies en duvels derbie

Verzet’n het gain zin, ze pakt die wel in,

Want zij is ’t huilmoal veur mie.

hmmm